Goeiemíddag!!!
‘Zo zeg, moet ik nu meneer tegen je zeggen?’
‘Wauw!’ We lachen hard zoals we zo vaak samen deden. Er staat écht een man, niet alleen door de prachtige nieuwe outfit en je nieuwe look. De continu onzekere jongeman is niet meer.
We naderen het einde van het gesprek. Ik durf het aan, we werken er al enige tijd naar toe. Ik vraag je hoe je nu in jouw proces staat. Ik wil je eigenlijk graag ‘loslaten’, want ik voel dat mijn werk erop zit. En dan …
‘Ik voel dat ook, Olga. Het is goed denk ik. Alleen … we hebben zo’n band opgebouwd en dat ga ik wel missen. En! Ik vind het ook eng.’
En dan weet ik het zeker. Mijn werk zit erop! Wat begon als een loopbaantraject ging over in een persoonlijke zoektocht en verwerking van je leven tot dan toe. Je leerde voelen, toestaan en je daarin uitspreken.
We hebben heel veel gepraat, veel uitgewerkt, je hebt veel (gekke en fijne) opdrachtjes gedaan en de creatieve oefeningen brachten je ook veel. Wat een mooi traject heb je gelopen.
En nu zeg je dit. Je voelt, je staat toe en je spreekt het uit. Wauw.
‘Weet je waar ik het meest trots op ben? Dat ik naar jou toegegaan ben.’
En dat was nou net jouw punt. Je was ‘alleen’, je deed het alleen, je zorgde en zorgde en hield je ‘groot en sterk en gezellig’. En toen was het alleen doen genoeg en vroeg je om hulp.
Ik ben zo zo trots op jou. En ja, ik ga je ook missen. Ik genoot zo van jouw humor en weet je, van jouw commitment en inzet heb ik veel geleerd, want daar kan ik echt (ahum) wel een voorbeeld aan nemen ;-)!
Je schreef als feedback: Olga is een heel fijn en warm persoon die het beste met je voor heeft.
Dank je. Ik heb jóu ervaren als een hele fijne en warme jongeman die het beste met mensen voor heeft, maar inmiddels ook met zichzelf!
Lukt het jou ook even niet alleen? Dat hoeft ook niet! Neem gerust vrijblijvend contact op om er samen eens over te praten.
0 reacties